In den beginne schiep God de hemel en de aarde, met al het leven in de zee, op aarde en in de lucht, en als kroonstuk van de schepping schiep God de mens – Adam(ah), wat betekent uit “rode aarde” genomen. En God noemde Zijn schepping “tov”, dwz na iedere scheppingsdaad ontving Zijn schepping het keurmerk voortreffelijk, want er was geen spoor van de zonde te bekennen.
Maar na de zondeval is deze wereld haar volmaakte glans verloren en zien wij veel gebrokenheid in alle facetten van het leven. Toch heeft God Zijn handen niet van ons af willen trekken en heeft Hij door kruis en genade een toekomst binnen ons bereik gebracht. Er zal een dag komen dat alles op aarde weer “tov” zal zijn. Laten we daaraan denken nu een heel nieuw jaar is begonnen, een jaar dichterbij de heerlijke belofte van een nieuw tijdperk waarin alles weer volkomen “tov” zal zijn.
Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Want de eerste hemel en de eerste aarde zijn voorbij, en de zee is er niet meer. Toen zag ik de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de hemel neerdalen, bij God vandaan. Ze was als een bruid die zich mooi heeft gemaakt voor haar man en hem opwacht. Ik hoorde een luide stem vanaf de troon, die uitriep: ‘Gods woonplaats is onder de mensen, Hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volken zijn en God zelf zal bij hen zijn. Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij.’ Hij die op de troon zat zei: ‘Alles maak ik nieuw!’ Op. 21:1-5
Adventkerk.com
