Dingen die de oud zijn, interesseren me erg. In het bos kan ik onder de indruk zijn van een grote dikke oude boom, die als ‘ie kon praten heel wat te vertellen zou hebben.
In Zwolle staan nog grote stukken stadsmuur overeind met van die gebrokkelde uiteinden.
In mijn fantasie zie ik ridders te paard aankomen galopperen en het eenvoudige leven binnen dat zich binnen de muren afspeelt. Ooit was de stad helemaal omringd door een muur. Potdicht. Daaromheen een brede gracht met één ophaalbrug en zo was de vesting met geen mogelijkheid in te nemen door de vijand. Op oude landkaarten zien we een omlijnde stad, helemaal afgeschermd van de buitenwereld. Niemand lijkt er in of uit te kunnen.
Waarom hebben ze zo’n metersdikke muur gebouwd?! Wilden de hoge heren die het toen voor het zeggen hadden, de vrijheid van burgers inperken door ze te dwingen op die ene plaats te blijven? Ze bang maken voor de boze buitenwereld achter die muur? Welnee, het was juist ter bescherming voor de bewoners binnen die muur. Die muur bood veiligheid, zekerheid. Daar kon je van op aan in tijden van het krijgsgeweld. Daar ketsten de pijlen van de vijand op af. Huisjes bleven in harde stormen overeind dankzij die enorme muur.
Wat een mooie vergelijking om de bedoeling van de wet van God te begrijpen. Zoveel mensen zien de wet als regels gegeven door een strenge God, ‘dit mag niet, dat mag niet’ (van ’t geleuf….). Angstvallig de wet houden want God staat dreigend klaar met opgeheven vinger. Blijf binnen de lijntjes want anders………….hel en verdoemenis.
Zou God geen verdriet hebben als we op deze manier, uit angst, dwangmatig, met Zijn Heilige wet om zouden gaan? Slaan we niet helemaal de plank mis? Gods bedoeling was niet om ons in te dammen, te beperken door die wet. Hij wil ons geen zwaar juk te dragen geven of ons ‘eronder’ krijgen.. Het is juist gegeven ter bescherming van ons. Zie maar eens hoe ontspannen Jezus bijvoorbeeld met de sabbat omgaat en wetticisme bekritiseerd. (Marcus 2: 27)
Satan wil ons verleiden en zoekt de zwakke plekken in ons karakter Als wij onze beschutting zoeken binnen die ‘muur van de HEER’, zijn we veilig. We hebben richtlijnen gekregen hoe om te gaan met Schepper en medemens. We mogen tot volle bloei komen. Mens zijn zoals Hij ons heeft bedoeld.
Als iedereen zich eens aan die wet zou houden was het nu al een volmaakte wereld. Neem: ‘Gij zult niet stelen‘. Stel dat iedereen zich hieraan houdt. Huizen en auto’s hoeven niet op slot. Nergens beveiliging of detectiepoortjes te bekennen, want iedereen is eerlijk. Wat een heerlijke fantasie. En dit is nog maar één van de negen geboden die God in Zijn wijsheid gaf!
We staan tegenover de Vader met lege handen. Uit liefde gaf Hij Zijn Zoon, wat kan ik Hem teruggeven? Geen slaafsheid, maar Mijn liefde is wat Hij wil. En in Zijn wet zien we hoe we Hem (en onze medemens) het beste kunnen liefhebben. Door ons, door de kracht van de Heilige Geest, aan zijn wet te houden. (wat in ieder geval onze intentie behoort te zijn), laten we door onze levensstijl zien dat we Hem erkennen als onze HEER. We willen Hem eren door liefde gedreven, vanuit die motivatie gehoorzaam zijn aan Zijn geboden. We kunnen de hemel niet verdienen, zeker niet door ons krampachtig aan de wet te houden.. Jezus heeft de straf al gedragen van al die keren dat we buiten het Kader zijn gestapt. We mogen in Christus vrije mensen zijn., leven uit Genade in bescherming van Zijn Wet. Als we er zo tegenaan kijken zal de wet een verlustiging zijn.
‘Neem de sluier van mijn ogen – dan zal ik zien hoe wonderlijk mooi uw wet is’. Psalm 119: 18
Mirjam