De Bijbel vermeldt nauwgezet de gebreken van goede mannen,
die door de gunst van God onderscheiden werden; in feite worden
hun gebreken uitgebreider opgesomd dan hun deugden. Dit is voor
velen een bron van verbazing en is voor de ongelovige een aanleiding
geweest om de Bijbel te smaden.
Maar het is één van de krachtigste bewijzen voor de waarheid van de Bijbel,
dat feiten niet over het hoofd worden gezien, en de zonden van de hoofdpersonen
niet worden verdoezeld.
De geest van velen is zo geneigd tot vooroordeel, dat
menselijke geschiedenissen onmogelijk absoluut onpartijdig kunnen
zijn. Als de Bijbel was geschreven door mensen die niet geinspireerd waren,
zouden ongetwijfeld de karakters van vooraanstaande figuren vleiender
voorgesteld zijn. Maar zoals hij nu is, hebben we een juist verslag van
hun ervaringen.
Mannen die door God begunstigd zijn en aan wie Hij grote verantwoordelijk-
heden heeft toevertrouwd, werden van tijd tot tijd door de verleiding
overwonnen en begingen zonden, evenals wij nu strijden, wankelen en
dikwijls in dwaling vervallen. Hun leven met al hun gebreken en dwaasheden
ligt voor ons open, zowel om ons te bemoedigen als om ons te
waarschuwen. Als hun leven zonder gebreken aan ons was voorgesteld,
zouden wij, met onze zondige natuur, kunnen wanhopen over onze fouten
en gebreken. Maar wanneer we zien dat anderen te kampen hadden met
ontmoedigingen zoals dat ook ons overkomt, en toch weer moed vatten en
ten slotte door Gods genade overwonnen, worden wij weer bemoedigd om te
jagen naar gerechtigheid.
Patriarchen en Profeten, p.205,206